Ölmeye bu kadar yakınken bitmesin bu his
Gecemi gündüzüme katsın uykumu alsın elimden çıkış yolu bulamayana kadar sürsün
Kendimi epey yüksek bir çatıdan bırakana kadar
Kaburgalarım kalbimi paramparça edene kadar
Ya da kafatasım beynimi un ufak edinceye kadar
Bitmesin bu sefer ruhumun acısı dinene kadar.